Cinto banyak
parisau ragu, budi manunggu di ulemu, paham babisiak didalam bathin. (Sifaik
urang nan acok bamanuang, namun indak barani mangatoaan mukasuik hatinyo)
Caliak anak pandang
minantu, mato nan condoang ka nan elok. (Ibu atau bapak nan ingin mancari
minantu nan sasuai jo anaknyo)
Calak-calak
ganti asah, pananti tukang manjalang datang, panunggu dukun
manjalang tibo. (Urang nan bisa babuek samantaro tanaga nan diharokan
datang)
Cabua samo
dibuang, usua samo dipamain. (Satiok kato harus manjauhi parbuatan cabua, dan
taruih manggunoan informasi saelok mungkin)
Dek ribuik
rabahlah padi, dicupak datuak tumangguang, hiduik kalau tidak
babudi, duduak tagak kamari tangguang. (Urang nan indak babudi nan elok,
mako hiduiknyo dalam masyarakaik manjadi susah dan sulik mandapekan kawan)
Dicancang pua
manggarik andilau. (Urang nan mambuek malu sahinggo kaluarga ikuik malu)
Dimudiak tubo
dilapeh, dihilia lukah mananti, ditanggah jalo takambang, dilua parangkok
makan. (Suatu pakarjaan dalam masyarakaik, atau suatu persoalan nan indak bisa
diilakkan)
Dek ketek
taanjo-anjo, lah gadang tabao-bao, lah tuo tarubah tido, sampai
mati manjadi paranggai. (Suatu pakarajaan nan dibiasokan dari ketek, baiak
buruak, maupun elok, akan susah dirubah,
akan manjadi pakaian, bahkan bisa sampai mati)
Dimano kain
kabaju, diguntiang indaklah sadang, lah takanak mangko diungkai, dimano nagari
namuah maju, Adat sajati nanlah hilang, dahan jo rantiang nan dipakai.
(Kamajuan suatu nagari di Minangkabau, indak ka bisa didapek, kalau ajaran
Minankabau indak dipanuhi samustinyo)
Dalam aia
buliah diajuak, dalam hati siapo tahu. (Manusia dapek mangatahui nan lahia,
namun nan dibathin hanyo tuhan yang labiah tahu)